جوالیقی

جوالیقی . [ ج َ ] (اِخ ) موهوب بن ابی طاهر احمدبن محمدبن خضر، مکنی به ابومنصور و مشهور به جوالیقی . از دانشمندان و لغویان بزرگ است . وی علوم خود را از شیخ ابوزکریا خطیب تبریزی فراگرفت و در علم نحو دارای مذاهب غریبی بود. کتابهایی دارد، او راست : 1 - شرح ادب الکاتب . 2 - المعرّب من الکلام الاعجمی که در نوع خود کم نظیر است . 3 - التکملة فیما یلحن فیه العامه . ابوالبرکات انباری از او اخذ کرده است . تولد او بسال 466 هَ . ق . و وفات او ببغداد بسال 539 اتفاق افتاد. و در باب حرب بخاک سپرده شد. (معجم المطبوعات از ابن خلکان و روضات الجنات و بغیة الوعاة).