جواهرخانهلغتنامه دهخداجواهرخانه . [ ج َ هَِ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) خانه ٔ جواهر. گنجینه ٔ جواهر. گنجینه . گنج : شد از طَرْف جواهرخانه ٔ خویش چو شمع افروخت از پروانه ٔ خویش .نظامی .