جوزگره
لغت‌نامه دهخدا
جوزگره . [ ج َ / جُو گ ِ رَ / رِ ] (اِ مرکب ) گوزگره :
اینچنین جوزگره کان ز معانی بستم
دانم از بخت بد ار زآنکه بجوزا نرسد.
آن جوزگره نگر بصوف اخضر
چون سرو که او کو ز کلاغ آرد بر.
رجوع به گوزگره شود.
اینچنین جوزگره کان ز معانی بستم
دانم از بخت بد ار زآنکه بجوزا نرسد.
نظام قاری (دیوان ص 65).
آن جوزگره نگر بصوف اخضر
چون سرو که او کو ز کلاغ آرد بر.
نظام قاری (دیوان ص 123).
رجوع به گوزگره شود.
