جوفاءلغتنامه دهخداجوفاء. [ ج َ ] (ع ص ، اِ) مؤنث اجوف . (اقرب الموارد). || دلو فراخ . (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). ج ، جوف . (منتهی الارب ). || میان تهی و کاواک از نیزه و درخت . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد).
