جوهر فرد

جوهر فرد. [ ج َ / جُو هََ رِ ف َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) (اصطلاح متکلمین ) جوهری که بهیچ وجه تجزی قبول نکند، نه عقلاً و نه وهماً و نه فرضاً. جزء لایتجزی ̍. ذره . کوچکترین جزو هر جسم که قابل تجزیه و تقسیم نیست . (فرهنگ فارسی معین ). || کنایه از دهان محبوب . (آنندراج ). دهان معشوق . (کشاف اصطلاحات ) :
چون ببازیچه شوم ملزم ارباب کلام
خنده ٔ جوهر فرد است دلیل تقسیم .

عرفی (از آنندراج ).

بعد ازینم نبود شائبه در جوهر فرد
که دهان تو بدین نکته خوش استدلالی است .

حافظ.