جیلانی

جیلانی . (اِخ ) عبدالمنعم بن عمر اندلسی جیلانی ، مکنی به ابوالفضل . از مشاهیر ادبا و اطبای اندلس است که در فنون شعر و ادب دستی توانا داشت . وی بشام سفر کرد و قصیده ای در مدح صلاح الدین ایوبی سرود و مورد عنایت قرارگرفت . تألیفاتی دارد، او راست : 1 - تحریرالنظر. 2 - تعالیق در طب . 3 - دیوان ادب الملوک . 4 - دیوان ترسل و مخاطبات . 5 - دیوان تشبیهات و الغاز. 6 - دیوان الحکم و میزان الکلم . 7 - دیوان الغزل و التشبیب و الموشحات . 8 - دیوان المبشرات و القدسیات ، که حاوی فتوح صلاح الدین ایوبی و ظفر یافتن او بر فرنگیها در قدس خلیل است . 9 - دیوان المشوقات الی الملاء الاعلی . 10 - روضة المآثر و المفاخر من خصائص الملک الناصر. 11 - سرالبلاغة و صنایع البدیع فی فصل الخطاب . 12 - صفات الادویة المرکبه . 13 - منادح الممادح . 14 - نوادرالوحی . وی پس از سال 600 هَ . ق . وفات یافته است . مؤلف ریحانة الادب گوید: ظاهر آنست که وی جلیانی بوده منسوب به جلیانه و آن حصنی است در اندلس . (ریحانة الادب ج 1 ص 293). و رجوع به قاموس الاعلام ج 4 ص 3112 شود.