حارثلغتنامه دهخداحارث . [ رِ ] (اِخ ) ابن بیبة. مهتر مجاشع، از بنی تمیم ، وی از جلساء و ندماء ملوک بود و فرزدق او رامدح گفته است . رجوع به تاج العروس ، درب ی ب ، شود.
