حامدی قمی
لغت‌نامه دهخدا
حامدی قمی . [ م ِ ی ِ ق ُ ] (اِخ ) از ناظمان زمان شاه طهماسب ماضی است و بجواهر مضامین شریفه و لاَّلی کلمات لطیفه طبعش در فیاضی :
بقتل داد مرا وعده یار و من مُرْدَم
ز بیم آنکه مبادا شود فراموشش .
ز دل رشک آیدم گر بگذرد در دل خیال تو
چسان بینم که افتد چشم غیری بر جمال تو؟
بقتل داد مرا وعده یار و من مُرْدَم
ز بیم آنکه مبادا شود فراموشش .
ز دل رشک آیدم گر بگذرد در دل خیال تو
چسان بینم که افتد چشم غیری بر جمال تو؟
(صبح گلشن ص 118).
