حباللغتنامه دهخداحبال . [ ح َب ْ با ] (ع ص ) رسن گر. رسن تاب . (مهذب الاسماء). هو الذی یفتل الحبال و یبیعها. (تاج العروس ). رسن باف . (دهار). ج ، حَبّالون . || سمعانی گوید: هذه النسبة الی الحبل و قیله .
