حبایل
لغت‌نامه دهخدا
حبایل . [ ح َ ی ِ ] (ع اِ) رجوع به حبائل شود :
چو دیدم رفتن آن بیسراکان
بدان گشنی روان زیر حبایل .
گشادم هر دو زانوبندش از پای
چو مرغی کش گشایند از حبایل .
چو دیدم رفتن آن بیسراکان
بدان گشنی روان زیر حبایل .
منوچهری .
گشادم هر دو زانوبندش از پای
چو مرغی کش گشایند از حبایل .
منوچهری .
