حببلغتنامه دهخداحبب . [ ح َ ب َ ] (ع اِ) حبب ماء؛ معظم آب . || حبب رمل ؛ معظم ریگ . || غوزه ٔ آب . حباب . گنبده ٔ آب . || سیرابی دندان و رونق آن که به شیشه ماند. (منتهی الارب ). تازگی دندان . (مهذب الاسماء).
