حبران

حبران . [ ح ِ ] (اِخ ) کوهی است . زیدالخیل در وصف ناقه ٔ خود گوید :
غدت من رحیخ ثم راحت عشیة
بحبران ارقال العتیق المجفر
فقد غادرت للطیر لیلة خمسها
جواراً برمل النغل لما یسعر.
و نیز راعی گوید:
کانها ناشط حم مدامعه
من وحش حبران بین النقع والظفر.

(معجم البلدان ج 3 ص 208).