حبیبة

حبیبة. [ ح َ ب َ ] (اِخ ) دخت ابی تُجراة یا تَجراة یا تُجزاءالفهریة. صحابیه است . ابن عبدالبر گوید: شیبیه ٔ عبدریه ٔ مکیة است . صفیه بنت شیبیة از او روایت کند. حدیث : «اسعوا یا اصحابی فان اﷲ کتب لکم السعی » را او روایت کرده . شافعی و طحاوی نیز این حدیث را آورده اند. رجوع به الاستیعاب ج 2 ص 716 و الاصابة ج 8 ص 47 شود. سجستانی گوید: حبیبة دخت ابی نخراة (چنین ) فهریة مالک عطأبن ابی ریاح یکی از قرّاء معروف صحابة بود. (المصاحف چ 1937 م . ص 88). و در حاشیه ٔ این صفحه از تهذیب التهذیب ج 7 ص 200 ابن حجر نقل شده که مالک عطأبن ریاح قاری ، حبیبة دختر میسرةبن ابی خشیم است .