حبیب

حبیب . [ ح َ ] (اِخ ) ابن ذویب . گویند اول کس که دست به بیعت امیرالمؤمنین علی (ع ) دراز کرد طلحةبن زبیر بود و دست او به علت جراحتی که در غزوه ٔ احد بدان رسیده شل بود. ابن ذویب در آن وقت به تطیر گفت : «ید شلاء بیعته لاتتم ». (ازترجمه ٔ طبری بلعمی ) و حبیب السیر ج 1 ص 176. و صاحب ناسخ التواریخ نام او را قبیصةبن ذویب آورده است .