حجارة

حجارة. [ ح ِ رَ ] (ع اِ) ج ِ حَجَر. (معجم البلدان ) (ترجمان القرآن ). و آن برخلاف قیاس است . و در دستور اللغة ادیب نطنزی آمده است که حجارة جمع حجرة است . حجاره . سنگها :
شراب او سراب وجامش اودیه
و نقل او حجاره و حصای او.

منوچهری .

|| سنگ کبریت . || قبه ٔ آب (دهار).