حجازی کاتب

حجازی کاتب . [ ح ِ ی ِ ت ِ ] (اِخ ) ابن احمدبن حجازی دیر قطای صفی الدین . کاتب و ادیب بود. او راست :
قل للمطایا قد بلغت النقا
فهنها یا صاح بالملتقی
و قد علا بالنقا عاشق
کان لطیف الملتقی شیقا
و قد محا الوصل حدیث الجفا
حتی کأن الهجر لن یخلقا.
کمال جعفر گوید: آواز نصیفه ٔ خواننده را دوست میداشت و نصیفه شعر وی به آواز میخواند پس روزی نصیفه اجازت دخول خواست ، حجازی فوراً این دو بیت برخواند:
ادخلی تدخلی علینا السرورا
انت واﷲ نزهة العشاق
لاتمیلی الی الخروج سریعاً
تخرجی عن مکارم الاخلاق
در بلد بسال 701 هَ . ق .درگذشت . (الدررالکامنة ج 2 ص 6).