ترجمه مقاله

حجةالاسلام بروجردی

لغت‌نامه دهخدا

حجةالاسلام بروجردی . [ ح ُج ْ ج َ تُل ْ اِ م ِ ب ُ ج ِ ] (اِخ ) حاج ملا اسداﷲ مجتهد بروجردی مشهور به حجةالاسلام . فرزند حاج عبداﷲ. از اکابر علمای امامیه و در اواخر عمر خود ادعای اعلمیت نمود، او باب علم را مفتوح میدانست و در فقاهت مشربی مکاشفانه داشته و در هنگام استدلال و احتجاج دریائی بود مواج و آوازه و صیت فقاهت او مشهور هردیار بود و در عهد وی بروجرد مرکز تحصیل علوم شرعیه و مجمع افاضل ایران گردیده و شیخ مرتضی انصاری یک چند در ایام تکمیل در حوزه ٔ وی حاضر و در اوقات ریاست خود اقوال او را نقل میکرده و عبادت و تقوی و ریاضات شاقه اش مشهور و توقیع رفیعی از ناحیه ٔ مقدسه بنام وی صادر و گروهی بصدور خوارق عادات درباره ٔ وی معتقدو سه نفر از اولادش فخرالدین محمد و جمال الدین محمد و نورالدین محمد که از بطن دختر میرزای قمی صاحب قوانین بوده اند مجتهد مسلم بوده و خودش اجازه ای مبسوط برای ایشان نوشته و اجتهاد ایشان را تصدیق کرده و تألیف او منحصر به تعلیقه ٔ قواعد الاحکام است و بس . و علاوه بر شرافت علمی دارای ثروت و اموال و مستغلات بسیاری بود و در سال 1271 یا اواخر 1270 هَ . ق . در بروجرد وفات یافته و هم در آنجا مدفون گردید. (اعیان الشیعة ج 12 ص 149) (مآثر و آثار ص 140) (ریحانة الادب ).
ترجمه مقاله