حجزة

حجزة. [ ح ُ زَ ] (ع اِ) جای بستن ازار. جای شلواربند. معقدالازار. ازار بستنگاه از میان . و در اسب ، آنجا از شکم وی را گویند که مقابل بستنگاه باشد. مؤخر الصفاق بالحقو: النبی آخذ بحجزة اﷲ؛ ای بسبب منه (حدیث ). ج ، حُجَز. (منتهی الارب ). || نیفه ٔ شلوار. (منتهی الارب ). نورد شلوار. جای بند زیر جامه میانه ٔ نیفه . آنچه باز گردد از کنار ازار و شلوار. آنجا که واز گردانند از کنار ازار. || کنایت از فرج باشد. (ناظم الاطباء).