حجل
لغتنامه دهخدا
حجل . [ ح َ ج َ ] (اِخ ) ابن فضلة. شاعری است . جاحظ شعر او را چنین آورده است :
جاء شقیق عارضاً رمحه
ان بنی عمک فیهم رماح .
(البیان والتبیین چ حسن سندوبی 1932 م . ج 3 ص 203).
جاء شقیق عارضاً رمحه
ان بنی عمک فیهم رماح .
(البیان والتبیین چ حسن سندوبی 1932 م . ج 3 ص 203).