حجناءلغتنامه دهخداحجناء. [ ح َ ] (ع ص ، اِ) گوش که یکی از دو طرف آن از جانب پائین بجبهه مائل باشد و یا هر دو طرف آن بر یکدیگر خمیده باشد بسوی جبهه . (منتهی الارب ).
