حرجوجلغتنامه دهخداحرجوج . [ ح ُ ] (ع ص ، اِ) ناقه ٔ فربه و دراز بر روی زمین . || ناقه ٔ سخت . || ناقه ٔ لاغر باریک . (منتهی الارب ). حُرْج . حُرْجُج . اشتر باریک میان . (مهذب الاسماء). ج ، حراجیج .
