حرقدة

حرقدة. [ ح َ ق َ دَ ] (ع اِ) گره خشکنای گلو. سیبک . عقده ٔ حنجور. گره گلو. || ناقه ٔ اصیل و نجیب . ج ، حَراقِد. (منتهی الارب ).