حزةلغتنامه دهخداحزة. [ ح َزْ زَ ] (اِخ ) موضعی بحجاز و نام آن در شعر کثیر عزه آمده است ، و ابن سکیت حزة را در آن شعر نام جائی دانسته . لیکن یاقوت گوید: ظاهراً حزة نام شتر شاعر بوده است . (معجم البلدان ).
