حزورةلغتنامه دهخداحزورة. [ ح َ وَ رَ ] (ع اِ) پشته ٔ خرد. حزوارة. ج ، حزاور. حزاورة. (منتهی الارب ). || (ص ) کوتاه . (مهذب الاسماء).