حساب بردن
لغتنامه دهخدا
حساب بردن . [ ح ِ ب ُ دَ ] (مص مرکب ) هراس داشتن از... از فرمان کسی سرپیچی نکردن و نتوانستن . رعب داشتن از... ملاحظه کردن از... :
ناظم مدد ز سلسله ٔ آه جو که باز
چرخ ار برد حساب ازین دودمان برد.
ناظم مدد ز سلسله ٔ آه جو که باز
چرخ ار برد حساب ازین دودمان برد.
ناظم تبریزی (از ارمغان آصفی ).