حسام خویی

حسام خویی . [ ح ُ م ِ خ ُ ] (اِخ ) حسام الدین حسن بن عبدالمؤمن متخلص به حسام و ملقب به مظفری از شاعران سده ٔ هفتم در ماردین است . او راست : «نصیب الفتیان » در مقابل نصاب الصبیان و «تحفه ٔ حسام » در لغت فارسی به ترکی و «ملتمسات » در 400 رباعی و «قواعدالرسائل » در انشاء که این به فارسی خالص است و در رجب 684 هَ . ق . نگاشته شده و«نزهةالکتاب » در امثال ، که در محرم همان سال نگاشته است . احوال وی در دانشمندان آذربایجان ص 113 و فهرست دانشگاه ج 2 ص 292 و فرهنگنامه های عربی به فارسی ص 126و مقدمه ٔ همین لغت نامه و ذریعه ج 9 ص 236 آمده است .