حسنیلغتنامه دهخداحسنی . [ ح ُ ] (اِخ ) قریه ای نزدیک علوی میان راه سلطان آباد اراک و اصفهان . و گاه این دو را با هم «عَلوی حسنی » گویند. مابین حسین آباد و ده حق .