حسن مآب

حسن مآب . [ ح ُ ن ِ م َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نیکی عاقبت . عاقبت بخیر شدن . اشاره به آیه ٔ قرآن است : طوبی لهم و حسن مآب . (قرآن 29/13).
بخوان تو آیه ٔ طوبی لهم و حسن مآب .
رجوع به حسن المآب شود.