حسن متکلم
لغت‌نامه دهخدا
حسن متکلم . [ ح َ س َ ن ِ م ُ ت َ ک َل ْ ل ِ ] (اِخ ) شاعر نیشابوری و شاگرد ملا ظفر هروی است . رساله یی در صنایع بدیعی بنام ملک غیاث الدین کرت ساخته . و «شاهد صادق » مرگ او را در 771 هَ . ق . نگاشته است . (ذریعه ج 9 ص 246). وی مداح ابورضا، کمال الدولة بوده ، گوید:
کمال دول بورضا کافرینش
بود در خطب زین الفاظ خاطب .
و این قصیده بغلط در دیوان منوچهری چاپ شده است . و اگر قصیده ٔ [ سلام علی دار أم الکواعب ... ] از حسن باشد، او مدعی است که نژادش به ساسانیان کشد زیرا که گوید:
منم از نژاد بزرگان ساسان
که بودند شاهان چتر و مواکب .
کمال دول بورضا کافرینش
بود در خطب زین الفاظ خاطب .
و این قصیده بغلط در دیوان منوچهری چاپ شده است . و اگر قصیده ٔ [ سلام علی دار أم الکواعب ... ] از حسن باشد، او مدعی است که نژادش به ساسانیان کشد زیرا که گوید:
منم از نژاد بزرگان ساسان
که بودند شاهان چتر و مواکب .
