حسن

حسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن عبدالعزیزبن محمد قرشی فهری غرناطی اندلسی مالکی ، معروف به ابن ابی الاحوص و برخی نام وی را حسین آورده اند (603 - 699 هَ . ق .). از شیوخ ابوحیان بود. او راست : «التبیان فی احکام القرآن » و جز آن . (هدیة العارفین ج 1 ص 283 از نفح الطیب ).