حسنلغتنامه دهخداحسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن علی بن سرور نشاوی بن خطیب الحدیثه . متولد 736 هَ . ق . فقیه زاهد بود و در رمضان 800 هَ . ق . درگذشت . (دررالکامنة ج 2 ص 24).
