حسنلغتنامه دهخداحسن . [ ح َ س َ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبدالرحمان بن علی اربلی . متولد در 658 هَ . ق . شاگرد ابن عبدالدائم بود، و برزالی و ابن سیدالناس و ابن رافع از وی روایت دارند. (دررالکامنة ج 2 ص 37).
