حسیفةلغتنامه دهخداحسیفة. [ ح َ ف َ ] (ع اِ) حُشم . || کینه . دشمنی . || آنچه فروریزد از خرمای تباه شده از درخت . || رَجع بحسیفة نفسه ؛ بازآمد بی نیل مقصود. آمد دستش از پا درازتر. (منتهی الارب ) (آنندراج ).
