حسین بار
لغتنامه دهخدا
حسین بار. [ ح ُ س َ ن ِ ] (اِخ ) ابن محمدبن عبداﷲبن عیددوس صوفی شاعر. در شهر قرین دوعنیة در حضرموت در 1250 هَ . ق . / 1834 م . متولد شده و در آنجا به سال 1331 1912/ م . درگذشت . دیوان شعر و رساله ای در ترجمه احوال عمویش احمدبن عبداﷲ دارد. (معجم المؤلفین از الاعلام الشرقیة ج 3 ص 100).
