حسین حارثی
لغت‌نامه دهخدا
حسین حارثی . [ ح ُ س َ ن ِ رِ ] (اِخ ) ابن عبدالصمدبن محمدبن علی بن حسین بن محمدبن صالح عاملی جباعی همدانی ملقب به عزالدین . وی پدر شیخ بهائی است و در علوم زمان دست داشت . وی در اول محرم 918 هَ . ق . 1512/ م . در جبع متولد شد و به اصفهان مهاجرت کرد و در قزوین پایتخت صفوی سکونت گزید و در سفر بحرین در قریه ٔ مصلی در بحرین در 8 ربیعالاول 984 هَ . ق . 1576 م . درگذشت و همانجا مدفون شد. مؤلفات بسیار دارد. (ایضاح المکنون ) (تنقیح المقال ممقانی ) (معجم المؤلفین ) (تاریخ آداب اللغه جرجی زیدان ) (اعیان الشیعه ) (ذریعه ).
