حسین

حسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن مساعدبن حسن بن مخزوم بن ابوالقاسم حسینی حائری . او راست : «تحفة الابرار فی مناقب الائمة» که کفعمی و مجلسی از آن نقل کنند. و صاحب ذریعه نسخه ای از عمدةالطالب بخط اودیده که در 893 هَ . ق . نوشته و تا 917 هَ . ق . بر آن حاشیه ها نوشته است . (ذریعه ج 3 ص 405 و ج 6 ص 150).