حسینلغتنامه دهخداحسین . [ ح ُ س َ ] (اِخ ) ابن خصیب ، یا حسن بن خصیب . از اعلام علم نجوم و درعلم تعدیل کواکب قوی بود. او راست : زیجی مشهور و کتابی در موالید. (از طبقات الامم قاضی صاعد اندلسی ).
