حشفیفللغتنامه دهخداحشفیفل . [ ح َ ف ِ ] (ع اِ) ششقافل . شقاقل .و آن گزر بری و زردک بیابانی است . گویند اگر زن آبستن بخود برگیرد بچه افکند و هشفیفل با هاء هوز نیز آمده است . و در فرهنگ دزی ج 1 ص 291 حشقیقل آمده است .
