حشمت پرستلغتنامه دهخداحشمت پرست . [ ح ِ م َ پ َ رَ ] (نف مرکب ) ثروت پرست . جاه طلب : تکبر کند مرد حشمت پرست نداند که حشمت به علم اندرست .(بوستان ).