حشو ملیح

حشو ملیح . [ ح َ وِ م َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) حشو لوزینه . حشوی که معنی نیفزاید لیکن در عذوبت بیفزاید. شمس قیس آرد: آن است که هر چند شعر در معنی بدان محتاج نباشد در عذوبت آن بیفزاید و آن را رونقی دیگر دهد، چنانکه رشید گفته است :
در محنت این زمانه ٔ بی فریاد
دور از تو چنانم که بداندیش مباد.
لفظ «دور از تو» حشوی ملیح است و همو گفته است :
خیالات تیغت که برنده بادا
منازل در ارواح اعدا گرفته .
و اگر توانستی که گفتی منازل در دماغ اعدا گرفته بهتر بودی ، که جای خیال دماغ است . (المعجم فی معاییر اشعار العجم ص 280).