حضجرلغتنامه دهخداحضجر. [ ح ِ ض َ ] (ع ص ، اِ) مرد لاغرسرین که شکمش کلان و فراخ باشد. || خیک شیر. || خیک فراخ . (منتهی الارب ). مشک بزرگ . (مهذب الاسماء). ج ، حضاجر.
