حطم

حطم . [ ح َ ] (ع مص ) شکستن . (تاج المصادر بیهقی ) (مهذب الاسماء) (دهار) (زوزنی ). شکستن یا خاص است به شکستن چیزی خشک . (منتهی الارب ). || شکسته شدن ستور از پیری . (تاج المصادر بیهقی ). پیر شدن چهارپای . (دهار): حطم دابة؛ کلان سال شدن ستور و ضعیف گردیدن . (منتهی الارب ).