حفایت

حفایت . [ ح ِ ی َ ] (ع مص ) حفایة. برهنه پای شدن . حفاوت . برهنه پائی . برهنه پای رفتن . پابرهنگی . || سودگی پای آدمی و سپل شتر و سم ستور. (منتهی الارب ). || آشکارا کردن شادی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). رجوع به حفاوت شود.