حلاوی

حلاوی . [ح َل ْ لا ] (اِخ ) حیدربن سلیمان بن داودبن حیدر حلی حسینی ، مکنی به ابوالحسین . نخستین شاعر عصر خود بلکه امام شعرای عراق بود که فصاحت بیان و قوت ایمان را درخود جمع داشت و بجهت اشعارش که در مناقب و مصائب اهل بیت پیغمبر سروده به شاعر اهل بیت اشتهار یافته است . او راست : الدررالیتیم ، این دیوان اشعار اوست و درسال 1312 هَ . ق . چاپ شده است . 2 - العقدالمفصل ، که به سال 1331 هَ . ق . در بغداد چاپ شده است . وی 1304 هَ . ق . در 58 سالگی وفات یافت . (معجم المطبوعات ) (جنة الماوی حاجی نوری ). و رجوع به ریحانة الادب شود.