حلبطة
لغتنامه دهخدا
حلبطة. [ ح ُ ل َ ب ِ طَ ] (ع اِ) صد شتر و زاید از آن هر قدر که باشند.
- ضأن حلبطة ؛ صد میش و دو صد میش . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). از شتر صد عدد و از میش صد یا دویست عدد. (از متن اللغة).
- ضأن حلبطة ؛ صد میش و دو صد میش . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). از شتر صد عدد و از میش صد یا دویست عدد. (از متن اللغة).