حلبلغتنامه دهخداحلب . [ ح ُل ْ ل َ ] (ع اِ) نباتی است . (مهذب الاسماء). گیاهی است که از آن دباغت کنند و هم او را آهو خورد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ): «دلوتمأی ذُبغت ْ بالحلّب ». راجز. (از اقرب الموارد).
