حوافر

حوافر. [ ح َ ف ِ ] (ع اِ) ج ِ حافر. سم های ستوران . (ناظم الاطباء) (منتهی الارب ). سم های اسبان و این جمع حافر است که بمعنی سم اسب و خر باشد. (غیاث از کشف و منتخب ). رجوع به حافر و حافرة شود.
- ذوات الحوافر ؛ سم داران چون اسب و خر.