حوایةلغتنامه دهخداحوایة. [ ح َ ی َ ] (ع مص ) حی . گرد کردن چیزی و فراگرفتن از هر سوی . (منتهی الارب ). رجوع به حی شود. || مالک شدن و احراز کردن . (اقرب الموارد).
