حولاء

حولاء. [ ح ِ وَ / ح ُ وَ ] (ع اِ) مشیمه ٔ شتر ماده و آن پوستی سبز مملو از آب باشد که با بچه از شکم بیرون آید و در آن آلایش و خطوط سرخ و سبز باشد. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). پوست که با بچه بیرون آید در حال زادن . (مهذب الاسماء). و در لغت عرب بر وزن فِعَلاء فقط سه کلمه وجود دارد. یکی همین کلمه و دومی عنباء و سیمی سیراء. (اقرب الموارد). || نزلوا فی مثل حولاءالناقة؛ فرودآمدند و فراخی عیش و بسیاری آب و سبزه . (منتهی الارب ) (آنندراج ).