حولاءلغتنامه دهخداحولاء. [ ح َ ] (ع ص ) مؤنث احول است . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). یعنی زنی که چشمش لوچ باشد. (از ناظم الاطباء). || عین حولاء. (منتهی الارب ).چشمی کاج . (مهذب الاسماء). چشم لوچ . و مؤنث احول .
